Aansluiten van leidingen bij zelfaanzuigende pompen

Wanneer u een pomp tussen uw kraanwaterleiding gaat plaatsen, zorg er dan voor dat u een hydrofoorpomp aanschaft die voldoet aan de nationale regelgeving omtrent voordrukbeveiliging, zoals een van de DAB Esyboxen voor drinkwater. Gebruikt u natuurlijk water uit een externe bron, zoals een kanaal, vijver of waterput, dan heeft u een ruime keuze uit onze regenwaterpompen of beregeningspompen.

Hoe sluit ik een beregeningspomp aan?

In onderstaande video wordt uitgelegd hoe u een beregeningspomp aansluit. U ziet dat in dit voorbeeld een tuinslang aan de persaansluiting wordt gekoppeld. In uw situatie kunt u de pomp koppelen aan een leiding.

Montage van leidingen

Doorgaans maakt men gebruik van flenzen, schroefdraad of wartels voor het vastzetten van leidingen aan de pomp. Het is enigszins afhankelijk van het type pomp, welke manier van vastzetten het meest geschikt is. Om de flenzen te kunnen monteren, maakt men gebruik van een zogenaamde plaatpakking tussen beide flenzen. Deze plaatpakking moet bestand zijn tegen de vloeistof, die men met de pomp gaat verpompen. Daarbij mag er logischerwijs geen vuil in de leidingen terechtkomen tijdens de montage, omdat dit het functioneren van de pomp ernstig kan hinderen.

Zuigleidingen monteren

De mate waarin een pomp optimaal kan presteren, is van verschillende aspecten afhankelijk. Een van de meest voornaamste aspecten in het behalen van een optimale prestatie van de pomp, is de zuigleiding en bijbehorende aanzuigcondities. Het merendeel van de storingen in centrifugaalpompen ontstaat in deze zuigleidingen, waardoor een juiste montage van groot belang is.

We spreken van een goed gemonteerde zuigleiding, als deze voldoet aan de volgende eisen:

• Verbindingen in de zuigleiding zijn vrij van luchtlekken of lekken met vloeistoffen;

• De lengte van de zuigleiding is zo kort mogelijk gehouden, om eventuele leidingverliezen tegen te gaan;

• Om luchtbellen te vermijden, is de zuigleiding oplopend naar de pomp toe gemonteerd;

• Turbulentie en extra leidingverliezen in de zuigleiding zijn vermeden, door het aantal bochten in de leiding beperkt te houden. De straal van de gemonteerde bochten is daarnaast zo ruim mogelijk gemaakt;

• De diameter van de zuigleiding is groter dan de diameter van de zuigopening van de pomp;

• Het laatste stuk van de zuigleiding, voorafgaand aan de pompinlaat, is een recht stuk leiding;

• Mocht een pomp niet-zelfaanzuigend zijn, waarbij het vloeistofniveau onder de pomp ligt, is een voetklep met een ruime doorlaat geplaatst;

• Men heeft een afsluiter gemonteerd, als het vloeistofniveau zich boven de pomp bevindt;

• Worden er verontreinigde vloeistoffen verwacht tijdens het pompen? Dan dient er een zuigkorf of vuilvangrooster geïnstalleerd te zijn in de leiding;

• Om kolkvorming zo goed mogelijk te vermijden, is het uiteinde van de zuigleiding zo ver mogelijk onder het vloeistofniveau geplaatst;

• Er is zo goed mogelijk geprobeerd om een vrije instroming in het zuigreservoir tegen te gaan. Dit kan namelijk zorgen voor het ontstaan van luchtbellen in de te verpompen vloeistof, wat de prestaties van de pomp verhinderd.

Zie voor de meest voorkomende problemen bij het aanzuigen ons blogbericht: Aanzuigproblemen bij beregeningspomp / hydrofoorpomp.

De persleiding

Naast de zuigleiding van een pomp, dient ook de persleiding bij een centrifugaalpomp te worden gemonteerd. Bij het monteren van een persleiding van een pomp, worden andere eisen gesteld dan aan de zuigleiding. Centrifugaalpompen hebben een hoge pompcapaciteit. Om ervoor te zorgen dat de pomp het water goed kwijt kan, is het belangrijk dat de diamater van de leiding groter is dan 19 mm. Is de leiding kleiner, kan de pomp haar watercapaciteit niet kwijt. Het overtollige water blijft in het pomphuis achter en wordt opgewarmd doordat de pomp door blijft draaien. Zo raakt de pomp overhit.